bərabər — 1. sif. Başqası ilə tən, bir ölçüdə, bir boyda olan. Bərabər qiymətli. Bərabər qüvvəli. Bərabər kəmiyyətli. Boyu bərabəri – özü boyda. <Mehri xanım:> Bala, axır mən anayam! Boyum bərabəri oğul yetirmişəm. Ə. H.. Bərabər etmək – 1) bax… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
başqa — 1. sif. Bu yox, digər, o biri, əvvəlkindən fərqli; qeyri, ayrı, sair, özgə. Başqa adam. Başqa iş. Başqa yer. Başqa aləm. Başqa cür. Başqa vaxt. Başqa sayaq. – Deyirlər özgə yerin əhli hüsni zibadır; Bu şuxlərdə vəli başqa bir məlahət var. S. Ə. Ş … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dil — 1. is. 1. anat. İnsan və onurğalı heyvanların ağız boşluğunda olub, qidanın çeynənilib udulmasına kömək edən və onun dadını bildirən, insanda isə, əlavə olaraq, danışıq səslərinin əmələ gəlməsində iştirak edən orqan. Dillə dadmaq. Dili ilə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dəyişik — is. 1. Bax dəyişək. 2. Dəyişilmiş, səhvən birinin əvəzinə başqası götürülmüş, dəyiş düyüş edilmiş. Dəyişik düşmək – səhvən birinin əvəzinə başqası düşmək, çaşbaş düşmək. Qara sözlə, ağ sözün; Yeri dəyişik düşür; Yalançının dilindən; Söz düşür –… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
taydəyişik — sif. Cüt olmayan, komplekt olmayan, dəyişik salınmış. Taydəyişik tufli. Taydəyişik düşmək – bütövlüyü, tamlığı, komplektliliyi pozulmaq, birinin yerinə başqası düşmək, yerləri səhv düşmək. Ayaqqabılar taydəyişik düşüb. Taydəyişik geymək – sağ… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ümumi — sif. <ər.> 1. Ümuma, hamıya aid olan; hər şeyi, hamını əhatə edən, qavrayan. Ümumi seçki hüququ. Ümumi tərk silah. // Hamıya, hər şeyə şamil olan, xas olan. Ümumi nöqsanlar. Ümumi qaydalar. Ümumi vəziyyət. 2. Hamıya və ya bir neçəsinə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dağısı — (Dərbənd) başqası. – Dosdarından biri ayı olutdu, biri canavar olutdu, bir dağısı da tülkü olutdu … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
nərnəx’ — (Cəbrayıl) şərik. – Birinin on qoyunu var, onun mən gətirif qatıram, onun da başqası, olurux nərnəx’ … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
bədgu — f. 1) pisliyə danışan, başqası haqqında pis sözlər söyləyən; 2) iftiraçı, böhtançı; 3) qeybətçi … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
filan — ə. adı çəkilməyən; və bu cür başqası … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
qeyriyyə — ə. başqasına aid olan, başqası ilə əlaqədar olan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti